Mevludin Hasanović
Bosna i Hercegovina
Primarius, specijalista neuropsihijatar, subspecijalista socijalni psihijatar, grupni analitičar
Sin Ibrahima i Hadžere (rođene Omerbašić), rodio se 1958. god. u Brčkom gdje je završio osnovnu školu i gimnaziju opšteg smjera. Medicinu diplomirao na Medicinskom fakultetu u Sarajevu 1982. godine. Kao ljekar se zapošljava u Domu zdravlja Brčko, potom na Neuropsihijatrijskom odjeljenju Opše bolnice u Brčkom. Od 1996. godine radi na Klinici za psihijatriju u Tuzli gdje i danas radi obavljajući funkciju šefa Odjeljenja za socijalnu psihijatriju. Specijalizaciju iz neuropsihijatrije obavljao u Brčkom, Tuzli i Zagrebu, završio 1991. godine u Zagrebu, gdje otslušao postdiplomski studij iz Forenzičke psihijatrije. U toku 1997. godine boravio na edukciji na Queens univerzitetu – Kingston (Kanada) iz porodične medicine, a 1998. na Missouri univerzitetu - Columbia (SAD) iz oblasti psihološke traume. Tokom 1998.-1999. završio edukaciju iz oblasti supervizijskog rada (University in Goeteborg) a Edukaciju za grupnog analitičara (Instituta za grupnu analizu iz Zagreba) od 2002.-2009. god. Boravio je 2005. godine na edukaciji iz bolesti ovisnosti na Beroendecentrum, Univerzitetska bolnica – Orebro (Švedska). Magistrirao je na Medicinskom fakultetu u Tuzli odbranivši magistarsku tezu na temu: “Akulturacijski problemi školske djece i omladine tokom repatrijacije ” 2003. god. Doktorsku disertaciju pod naslovom “Kvalitet života u veterana rata u Bosni i Hercegovini sa posttraumatskim stresnim poremećajem” odbranio je 2009. godine. Iste godine izabran je za docenta Medicinskog fakulteta Univerziteta u Tuzli za predmet “Neuropsihijatrija sa medicinskom psihologijom” Na Univerzitetu u Tuzli na dodiplomskom studiju predaje predmete: Ovisnosti i Mentalno zdravlje u zajednici. Na Univerzitetu u Zenici od 2007. godine na Islamskom pedagoškom fakultetu predaje predmete Socijalna patologija, Mentalno zdravlje u zajednici, Bolesti ovisnosti, Okupaciona terapija i Posttretmanska zaštita, na dodiplomskoj, a od 2010. i predmet Resocijalizacija na postdiplomskoj nastavi Odsjeka za Socijalnu pedagogiju. Titulu primarijusa dobio je 1994. godine, a certificirani je subspecijalista socijalne psihijatrije od 2007. godine. Uža oblast kojom se bavi u svakodnevnoj praksi i istraživanjima je psihologija traume, adolescentna psihijatrija, adiktologija i psihologija duhovnosti. Objavio je preko 170 stručnih i naučnih radova. Autor je više poglavlja u domaćim i međunarodnim knjigama iz stručne oblasti kojom se bavi i član je uredništva Acta Medica Saliniana i uredničkog savjeta Acta Medica Academica. Nagrađen je dva puta drugom nagradom za najbolji rad publiciran u 2005. i 2006. godini na Univerzitetskom kliničkom centru Tuzla. Uspostavio je liječenje opijatske ovisnosti metodom zamjenske terapije održavanja sa buprenorfinom+naloksonom (Suboxone) u BH 2009. godine. Koordinira edukaciju Eye Movements Reprocessing and Desensitisation (EMDR) u BiH. Koordinirao je međunarodne istraživačke projekte. Inicijator i suosnivač nevladinih korisničkih organizacija „Stećak“ i Nada“. Trenutno obnaša funkciju predsjednika Udruženja psihijatra Tuzlanskog kantona. Oženjen je, ima petoro djece.
“MEDICINSKI ASISTIRANO LIJEČENJE OVISNOSTI O OPIJATIMA SUBOKSONOM KAO PREVENCIJA SOCIJALNOG ISKLJUČIVANJA MLADIH-TUZLANSKI MODEL”