III KONGRES PSIHIJATARA  BOSNE I HERCEGOVINE SA MEĐUNARODNIM UČEŠĆEM

Njemačka, Univ.-Prof., Univ.-Doz., Dipl.-Ing., Dr. Clinical Neurochemistry, Klinika za psihijatriju, psihosomatiku i psihoterapiju Univerziteta u Würzburgu, Medicinski fakultet, Füchsleinstr. 15, 97080 Würzburg, Njemačka

Rođen 21. marta 1942. u Königsbergu, Njemačka. 1960-1968: Studij tehničke hemije na Univerzitetu za tehnologiju (TU) u Beču, Austrija; 1970: doktorat; 1979: Docent, TU Beč, Austrija; 1983: imenovanje za univerzitetskog profesora, TU Beč, Austrija; 1971-1986 Načelnik odsijeka za kliničku neurohemiju, Institut Ludwig Boltzmann, bolnica Lainz, Beč, Austrija. Od 1986 univerzitetski profesor na Univerzitetu Würzburg, Njemačka; Načelnik odsijeka za kliničku neurohemiju; Klinika za  psihijatriju, psihosomatiku i psihoterapiju, Univerzitetska bolnica Würzburg, Njemačka. Nakon penzionisanja (2010.), ostaje na poziciji starijeg profesora na Institutu i Univerzitetu u Würzburgu, Njemačka.

Nosilac je 14 međunarodnih priznanja i počasnih članstava u stručnim udruženjima; član Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina (2007.); Počasni član Mađarske Akademije nauka i umjetnosti (2007.); Počasni doktorat Međunarodnog Univerziteta Catalunya, Barselona, Španija (2008.); Uključen je u više aktuelnih međunarodnih zajedničkih istraživačkih projekata; aktuelno učestvuje kao saradnik za veći broj stručnih časopisa; Članstvo u Odborima: Predsjednik Njemačkog društva za biološku psihijatriju 1994.-1998.; Predsjednik Evropskog društva za kliničku neurofarmakologiju 1995.-1996.; Predsjednik Njemačkog društva za Parkinsonovu bolest 2000.-2004. (Potpredsjednik do 2000.); Predsjednik Organizacionog komiteta Svjetskog kongresa biološke psihijatrije u Berlinu 2001.; Predsjednik 16. Medjunarodnog Simpozijuma o Parkinsonovoj bolesti, Berlin 2005.; Počasni član Njemačkog društva za biološku psihijatriju (2006.); Predsjednik 39. Međunarodnog Danube neurološkog simpozijuma u Würzburgu 2007.; Predsjednik 1. Međunarodnog ADHD Kongresa u Würzburgu 2007.; Počasni Predsjednik Njemačkog društva za Parkinsonovu bolest (2007.); Počasna Plaketa Svjetske neurološke federacije, Asocijacije za parkinsonizam i srodna oboljenja (2011.); Članstvo u 15 stručnih udruženja; Organizator brojnih simpozijuma, radionica, kongresa; Izdavaštvo i predavanja: oko 1.000 stručnih radova iz neurologije i psihijatrije, uključujući i poglavlja u udžbenicima; 20 knjiga iz oblasti neurologije i psihijatrije; Rukovodilac je  Brain Bank Center Würzburg i BrainNet EuropeII podgrupe.

Područja posebnog interesovanja su istraživački projekti iz područja neuropsihijatrije, a posebno predstavljanje selegilina u strategije liječenja Parkinsonove bolesti (PB) (1974.-1975.), otkriće, zajedno sa saradnicima, mehanizma djelovanja amantadina i memantina (1989., 1991.), otkriće uloge željeza u PB (1985. i danas), otkriće gubitka aktivnosti respiratornog lanca (kompleks I) u PB (1989.), razvoj koncepta kliničke neuroprotektivnosti (1983. i danas), neurorazvojni aspekti neuropsihijatrijskih oboljenja (2001. i danas), etiološki aspekti neurodegenerativnih oboljenja. 

Usko je vezan za brojne programe kliničkih istraživanja koji se bave humanom biohemijom i fiziologijom, biohemijskim, molekularnim i farmakološkim aspektima patogeneze neurodegenerativnih oboljenja, uključujući i  post mortem analize i puni pristup BrainNet Europe II inicijativi. To se ogleda kroz njegovu listu od više od 1000 publikovanih stručnih radova.